Keuken
Hoe veel dozen een mooie keuken kunnen worden. Wat een precisiewerk. En wat een giga resultaat. En ook niet onaardig, deze stalen deuren.
En alvast oefenen welke schakelaar voor welke lamp is.
Waterballet
Hoe de sneeuw veranderde in een vijver voor de deur. En de putten in de schuur gedempt werden.
Een nieuwe hobby
Vegen en zuigen. Opruimen, spullen verplaatsen. En weer vegen en zuigen. Deze regenachtige zaterdag is snel gevuld.
Een week vol veranderingen
De week begint met een grote schrik, de verf van de kozijnen knapt er af. Waarschijnlijk door de kou. Iedereen baalt. Op woensdag lopen de gemoederen nog wat hoger op, de schilders kunnen echt nog niet werken in deze “puinhoop”. Ze besluiten dan ook te vertrekken. Eerst moet het huis opgewarmd en het meeste stof eruit.
Er wordt hard gewerkt. De installateur weet dat de kachels en de vloerverwarming echt overal moet gaan werken deze week. En boven moet het zo goed als klaar. De schilders komen maandag weer.
Ondertussen is het gaan sneeuwen. Wordt het fundament van de oude tussenmuur verwijderd, het riool aangelegd en arriveert het balkon als bouwpakket.
Binnen gaan de vloermannen onverstoorbaar verder met het leggen van het parket. Op vrijdag zijn beide verdiepingen belegd en zitten de plinten aan de muren.
Op vrijdag starten de Stijlmakers met de eerste kasten. De boekenkast als pakket. Hoewel er hard gewerkt is, starten de schilders pas weer aanstaande dinsdag.
En wij hebben een spannende beslissing genomen: zaterdag 2 februari gaan we verhuizen. Weg uit de koude unit. We verlangen naar warmte en ruimte om ons heen. Verhuishulp is geregeld. Iedereen weet van ons voornemen, er is een deadline gesteld.
Heel voorzichtig
Op LinkedIn zien we een bericht over onze vloer. Hoe mooi. En op zaterdagmiddag worden de planken voor de benedenverdieping gebracht. Een voor een dragen we ze naar binnen. En 5 meter lang, dat past niet door de deur. Gelukkig hebben we ramen genoeg.
We maken de trappen schoon en zijn verbaasd over de gaafheid van de planken. Toch besluiten we ze te laten bekleden met vloerbedekking. Rood en blauw. Natuurlijk durven we dat.
Nu het nog kan beslissen we de tegels in de hal achterwege te laten. Waarom een groot deel van het tegeloppervlak beleggen met een mat als het rustiger en ook nog mooier is als het geheel een droogloopmat is? Nu kan het nog.
En oooh ja, natuurlijk vegen en zuigen we weer.
En voorzichtig, heel voorzichtig durven we te gaan denken aan een datum. Een datum waarop we kunnen verhuizen. Gewoon de spullen van de unit in het huis. Een beginnetje. Een beginnetje van het wonen in wel een heel bijzonder huis.
Onder de indruk
Het is vrijdagmiddag. De zon schijnt volop. Wat een gaaf huis krijgen we.
Het huis wordt steeds leger
… de container steeds voller.
Woensdagochtend en woensdagavond
Wat een heerlijke fase: afbouwen. Mooi maken. Al moeten er heel wat keuzes (op korte termijn) gemaakt worden. Wel of geen plafondplint op deze plek? Gelukkig mogen we er altijd een nachtje over slapen. En denkt iedereen mee.
We schudden Gerrit en zijn zoon de hand. Wat hebben zij en de andere rietmannen voor een metamorfose van ons huis gezorgd. Niet verwacht, niet voorzien en toch zeer welkom.
En we zien de werkkamer zoals deze gaat worden. Strak gestuct, gesausd en nu ook de balken weer uitgepakt. We zijn onder de indruk.
En wat doe je ’s avonds als je thuis komt? Niet je jas uit. Zeker niet je jas uit. Wel de verwarming in de unit aan. Je pakt de sleutels van het huis en de zaklamp. Wat is er vandaag weer gebeurd? Oooh nee, eerst plassen natuurlijk.
En zo staan we dan ’s avonds in het donker met een zaklampje te genieten van onze nieuwe plek.
Dinsdagochtend
Soms ben je zo maar op het juiste moment thuis. Je wilt wel werken, dat was het plan. En dan gebeuren er zo veel dingen. Daar wil je bij zijn. En voor 12 uur hebben we dan al heel wat gezien. En gedaan.
Vanavond in het donker zagen we ook de roze muur. Morgen volgt een foto bij daglicht. En de balken van de werkkamer waren voor een deel uitgepakt. Eindelijk echt zicht op de rondingen in het plafond.