Een monument om in te wonen!
Van 2D naar 3D.
Van wandtegel naar puin.
Van badkamer naar lege ruimte.
Van vriendelijk entree naar ….. tja hoe zullen we dit noemen.
Van rhododendron naar tuinafval.
Van wandversiering naar rijtje.
Van chaos naar orde.
Van chaos naar gescheiden afval.
Van platen naar dakje.
Van een gezellig Hengeloosch huis naar overal dozen. Werkelijk overal.
Even ’s avonds laat een kijkje nemen. De buiten muren staan nog, dat dan weer wel.
En ons los hoes krijgt een dakje.
We verhuizen alvast enkele van onze dieren. En ontdekken nieuwe. Minder fijn. Morgen laten we ze verwijderen.
Binnen kijken we onze ogen weer uit.
En dat in één week.
Wij verzorgen de gezelligheid in de tuin. In het kader van: je moet toch wat. of is het omdat we meer van het opbouwen zijn? Een van de laatste keren naar de markt op zaterdagochtend.
Wow, wat is er al veel gebeurd. Er wordt echt heel zorgvuldig gewerkt. Dankjewel mannen van Niens voor jullie precisie en mannen van Salbam voor het beschermen van de monumentale delen.
Grappig om te ontdekken hoe verschillend wij reageren. Bij Esther doet het toch wel pijn, het huis is al meer eigen geworden dan gedacht. En Wouter kijkt zijn ogen uit om te zien hoe alles gemaakt is.
En wat een zicht op ons dak.
De buitenmuur is deels gesloopt, gas water en licht is afgekoppeld, wastafels zijn netjes gedemonteerd, radiatoren verwijderd en de deuren staan lekker droog onder de carport 😉
En er is gezocht naar een riool-aansluitpunt vanuit de woonunit!