De dag dat de mannen van de waterleiding kwamen en weer vertrokken,
Esther haar AVEkoffer alvast verhuisde,
en we eindelijk weer een boekenkast kregen.
Een monument om in te wonen!
De dag dat de mannen van de waterleiding kwamen en weer vertrokken,
Esther haar AVEkoffer alvast verhuisde,
en we eindelijk weer een boekenkast kregen.
Lang leve de Fermacell vloerelementen. En Wilco en Gerard natuurlijk.
Vandaag komt Van Gelder terug om de aansluitingen met de meterkast in orde te maken. De regen maakt het er niet leuker op.
Wel komt het goed, de oude meterkast wordt bedankt voor verleende diensten. Richard zorgt ervoor dat ook binnen alles voor elkaar komt.
In de werkkamer wordt de vloerverwarming gelegd. Mooi rood. AVE.IK rood.
En ’s avonds puzzelen wij met de vloertegels in de badkamer. Wat is mooi? Hoe doen we het met de rand?
We lopen een rondje door het huis. Klein in meters, lang in tijd. Waar komen de schakelaars? De stopcontacten? Draait de deur links- of rechtsom? Wil je een lichtpunt in de wand? Of in het plafond? Willen we echt 5 schakelaars op een rij? Wil je een of twee lampen naast de voordeur? Waar komt de eettafel te staan?
Al een beetje last van keuzestressss?
We vinden drie exemplaren van het tijdschrift Herenhuis, Wonen in historie, in onze brievenbus. Oooh ja, ze wilden een stukje van ons plaatsen. We zijn onder de indruk. De foto’s zijn nog van voor de grote droogte. Wat een bloemen in de tuin. Grappig hoor om zo tussen al die prachtige huizen te staan.
Het ruikt in huis. En niet zo’n beetje ook. Heel het dak is behandeld tegen ongedierte. Ramen en deuren blijven open.
We verwijderen het plastic van de ramen. Dat oogt echt anders. Vanaf nu is het echt alleen opbouwen. Zeggen ze. Hopen we.
We genieten van onze bostuin, een heerlijke plek om gewoon door te werken. Ruimte en een snelle draadloze internetverbinding, heel fijn.
De blog is geplaatst op Hart voor monumenten.
Vandaag een mooi gesprek gehad over duurzaamheid en de energiescan met Martijn Haitink, Mirjam van Huet en Ingrid de Roode. Foto’s maken kan ik beter aan haar overlaten, dit lijkt net een familieopstelling. We hebben toch echt samen gesproken, genoten van ons huis en gelachen.
Welke puzzel moeten we leggen?
Ons verhaal wordt geplaatst op Hart voor Monumenten en op Restauratiefonds.nl