Een week bezig en wat is er veel gebeurd. De buitenkant van ons huis is grondig onder handen genomen. Voegen zijn nagelopen, scheuren verstevigd met metaal en beschadigde stenen bijgewerkt. In de oorlog is ons huis een veldhospitaal geweest en na de oorlog zijn de beschadigde stenen niet mooi onder handen genomen. Dat kunnen deze jongens beter. Er wordt een bijpassende kleur gevonden, alles wordt nagelopen en het hele huis wordt schoongespoten.
Losse en beschadigde vensterbanken worden vastgezet. Gelukkig wordt er ergens vandaan nog een doos passende tegels getoverd.
En natuurlijk komen de kinderen nog langs. Fietsend vanuit Delft met oud-huisgenoten.
Weer een reden voor appeltaart met slagroom.
Het balkon blijkt slechter dan verwacht. Hij gaat er helemaal af, op de aanhanger naar de werkplaats. Over een tijdje komt er een nieuwe terug. Niet van oud te onderscheiden.
Boven worden de voorbereidingen getroffen voor het isolatie- en stucwerk. De vakken worden kleiner gemaakt zodat de ronding straks echt rond gestuukt kan worden.
En wij, wat doen wij? We sprokkelen uurtjes om te werken bij elkaar, overleggen veel en zitten ’s avonds rond de buitenhaard. En we zorgen dat er weer een buitenlamp kan branden. Echt donker hier ’s avonds. We drinken een biertje met de vakmannen na een mooie week.