Een monument om in te wonen!
Hij staat op 15 graden. Langzaam maar zeker wordt het warmer in ons huis. Zeker nu er steeds meer glas geplaatst is.
De kledingkasten krijgen contouren. De latei voor de taatsdeur kan geplaatst. En gelukkig dat we elke dag weer kunnen overleggen, de nis in de badkamer lijkt aan de kleine kant. Andere optie: gewoon minder flessen gebruiken….
We hebben weer glas in de kozijnen. Wat een verschil.
Morgen wordt de cv aangesloten en kan het verwarmen beginnen. Heel geleidelijk aan zal de vloerverwarming zijn werk gaan doen. Het zetten van de ramen gaat de komende dagen nog wel even door.
Zaterdag bekijken we in Deventer nog weer eens de lampen van ons lichtplan. We hebben rustige basisverlichting uitgezocht met twee mooie uitschieters: de plafonnière in de keuken en de hanglamp voor onze slaapkamer. Prachtig. Natuurlijk ook even de markt op voor fruit en kaas. Bij een nieuwe woonomgeving hoort een zoektocht naar nieuwe rituelen.
’s Middags krijgen de balken die zichtbaar blijven een beurt met de staalborstel. Krabben we de restanten van de vloerbedekking weg. En de lijmresten van de tegels in de badkamer.
Ondertussen maken we buiten nog even een filmpje voor de pitch van Sterre. Solliciteren kan tegenwoordig niet met alleen cv en brief.
De vrijdag begint in alle vroegte met een verrassing: de schilders zijn er. In het donker schudden we elkaar de hand.
Er gebeurt veel vandaag. Een flink aantal kozijnen wordt geschuurd en gegrond. Er komt een aanhanger vol nieuw glas. Met de belofte dat de eerste ramen as maandag geplaatst zullen gaan worden.
Overal worden latten aan de balken geniet zodat de gipsen plafondplaten bevestigd kunnen worden. We halen alvast een doosje wandtegels voor de badkamer op. De wand in onze badkamer wordt geplaatst zodat de grootte een beetje beter zichtbaar wordt. Wouter sluit de week met Wilco en Gerard af met een biertje. Volgende week sluiten de schilders ook aan. En Esther.
… en rustig blijven ademen. Vanmiddag tijdens het bouwoverleg werd uitgesproken wat we al wel een beetje vermoedden. Met Kerst zal ons huis nog niet helemaal klaar zijn. Ai. En daar hoopten we zo op. Er wordt een nieuwe planning gemaakt. De stukadoor komt enkele weekjes later. De schilder dus ook. De rietdekker wordt later ingepland.
Er wordt heel wat gezucht tijdens het overleg. Want na de schilder kan pas de vloerenman aan de slag. En daarna de keukenman. En mogen wij dan misschien daarna?
Op zoek naar herfstkleding en dikke jassen. Het is herfst geworden op de berg.
Graven tussen de boomwortels door, van de weg tot de gevel. Het is gelukt, de glasvezel ligt er.
Sommige zaterdagen zijn wel heel vol en divers in activiteiten. Zoals vandaag. ’s Morgens nemen we afscheid van de (schoon)moeder van lieve vrienden van ons. ’s Middags zoeken we deurbeslag en een bel uit bij Weijntjes in Bussum. En ’s avonds genieten we van een bedankdiner met de ouders van Esther bij de bistro aan de overkant.
Eindelijk is de drain deze week gekomen. Eindelijk kan dus de vloer van de badkamer gestort. En eindelijk gunnen wij onszelf tijd voor een ommetje. Wat is het prachtig hier.
Vandaag komt Fuego en plaatst een nieuw rookkanaal. Gerard heeft de wanden om het kanaal al klaargemaakt. Heel mooi om te zien hoe de dubbelwandige roestvrijstalen buis past in de oude schoorsteen. Ook de vonkenvanger wordt gecontroleerd, wel zo handig met een rieten dak.
Opruimen blijft belangrijk. Een geordende werkplek zorgt dat je mooi werk kunt leveren.